بررسی اثر مصرف خوراکی بذر گیاه داتوره(Datur stramonium) بر کمیت های رفتاری سندرم ترک در موش های صحرایی نر، 1387

دکتر محسن خلیلی، دکتر محسن ناصری، دکتر غلامعلی نادری و مسعود اطیابی

چکیده:

مقدمه و هدف: با توجه به تغییرات سیستم عصبی مرکزی به دنبال مصرف مزمن مرفین که منجر به وابستگی و اعتیاد می­گردد. همچنین به علت عدم درمان قطعی یا نبود فرآیندهای پیشگیری برای ایجاد وابستگی به مواد مخدر، از طرفی با توجه به توصیه­ های زیاد برای مصرف داروهای گیاهی بخاطر ارزانی، در دسترس بودن و عوارض جانبی کمتر، در این تحقیق اثر مصرف یکی از این گیاهان بر روند اعتیاد بررسی می­گردد. هدف از این مطالعه بررسی اثر مصرف مزمن بذر گیاه داتوره بر کمیت­ های رفتاری سندرم ترک مرفین به عنوان مهمترین شاخص وابستگی و اعتیاد بوده است.

مواد و روش­ ها: حیوانات تحقیق با مصرف افزایشی مرفین از طریق آب آشامیدنی طی 21 روز معتاد می­شدند. پس از ایجاد وابستگی برای مشاهده کمیت­ های رفتاری سندرم ترک فارماکولوژیک در گروه مربوطه، نالوکسان (mg/kg: i.p 2/5) تزریق و علائم سندرم ترک تا 40 دقیقه بعد از تزریق مشاهده می­شد. در گروه سندرم ترک فیزیولوژیک 48 ساعت بعد از قطع مصرف مرفین علائم ثبت می­گشت. در گروه­های مورد درمان دوز­های موثر داروهای مورد نظر به شکل خوراکی طی مدت مصرف مرفین به حیوانات خورانده می­شد.

نتایج: نتایج حاصل از بررسی اثر دوزهای مختلف داتوره مقدار mg/kg 70 را به دوز موثره نزدیک نشان داد. از علائم قابل شمارش در سندرم ترک فیزیولوژیک رفتار انزال توسط داتوره و متادون نسبت به گروه کنترل کاهش معناداری پیدا کردند(0/05>p). همچنین رفتار دندان قروچه توسط متادون و رها نسبت به گروه کنترل کاهش معناداری پیدا کرد(0/05>p). از طرفی بروز علامت غیر قابل شمارش اسهال توسط عصاره گیاه داتوره و متادون به مقدار بارزی نسبت به گروه کنترل کاهش یافت. از رفتارهای سندرم ترک فارماکولوژیک علائم غیر قابل شمارش رفتار حرکت سگ خیس و کاهش وزن توسط داتوره، و رفتار پریدن توسط داتوره، متادون و رها نسبت به گروه­ های کنترل خود کاهش معناداری یافتند(به ترتیب 0/05 و 0/01>p). همچنین رفتار انزال توسط داتوره و متادون و رفتار دندان قروچه توسط سه داروی داتوره، متادون و رها کاهش یافت که نسبت به گروه ­های کنترل خود تفاوتشان معنادار بود. علاوه بر اینها رفتار غیرقابل شمارش اسهال در سندرم ترک فارماکولوژیک به شکل بارز توسط عصاره داتوره و متادون کاهش یافته است.

نتیجه­ گیری: با توجه به مقایسه داده­ های به دست آمده در مطالعه حاضر می­توان چنین نتیجه گرفت که درمقایسه با داروی متادون، علی­رغم اثرات پراکنده عصاره گیاه بر کمیت ­های سندرم ترک فیزیولوژیک در کل اثر آن بر این کمیت­ ها بارز نیست. اما بررسی اثر داروی متادون و عصاره گیاه بر کمیت­های سندرم ترک فارماکولوژیک اثر معنادارتر عصاره را بر این کمیت­ ها نشان می­دهد. تحقیقات تکمیلی برای بررسی ترکیب موثره عصاره و مسیر آبشاری دقیق این ترکیب بر روند وابستگی به مرفین مد نظر بوده که در مطالعات بعدی انجام خواهد گرفت.

پیمایش به بالا
به بالای صفحه بردن